به نام مهربان خدايي كه از رگ گردن به ما نزديك تر و ميزان اشتياقش به ما نه در خور فهم ماست .
حركت انسانها به سوي علم و معرفت همواره با شادماني و نشاط توأم است خاصه آنكه وقتي انسان معناي جديدي كشف ميكند ، ابتهاج زائد الوصفي تمام وجود آدمي را در بر ميگيرد ، آن لحظه ي تازه عيد ناميده ميشود .
معناي ديگري كه از عيد,عارفان به ما آموخته اند ، جان باختن و قرباني كردن جان خويش در پاي معشوق است . و نماد ظاهري آن ايام حج و عيد قربان است كه حيواني را انسان به عنوان تحفه و هديه به طرف جايگاه معيني ميبرد تا براي كامل شدن عبادت قرباني كند . مولوي در اين معنا گفته است : خويش فربه مينماييم از پي قربان عيد كان قصاب عاشقان بس خوب و زيبا ميكشد
كشته شدن در پاي محبوب و قرباني كردن خود مهمترين تعريفي است كه مولوي ازعيد به ما ميدهد .
امروز روزي است كه خداوند بهانه اي دارد براي بخشيدن بندگان گنهكارش.
بهشت را با همه ي وسعتش هديه مي دهد به شرط ايستادن بر يك وجب از خاك متبرك زمينش.
هر روزتان عيد باد .
و اميد انكه عيد آينده را برگرد حرمش باشيم و نداي لبيك لبيك سر دهيم .