در همراهي خود، حد فاصل را نگه داريد و بگذاريد بادهاي آسمان در ميان شما به رقص درآيند....
به يكديگر مهر بورزيد اما از مهر بند مسازيد. بگذاريد مهر درياي مواجي باشد در ميانِ دو ساحلِ روح‌هاي شما .
جام يكديگر را پُر كنيد اما از يك جام منوشيد
از نان خود به يكديگر بدهيد، اما از يك گِرده نان مخوريد
دل خود را به يكديگر بدهيد، اما نه براي نگهداري. زيرا كه تنها دستِ زندگي مي‌تواند دلهايتان را نگه دارد.
در كنار يكديگر بايستيد، اما نه تنگاتنگ زيرا كه ستونهاي معبد دور از هم ايستاده‌اند و درخت بلوط و درخت سرو در سايه‌ي يكديگر نمي‌بالند

(جبران خليل جبران)