شبي از پشت يك تنهايي نمناك و باراني تو را با لهجه گلهاي نيلوفر صدا كردم ,

تمام شب براي با طراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهايت دعا كردم ,

پس از يك جستجوي نقره اي در كوچه هاي آبي احساس

تو را از بين گلهايي كه در تنهاييم روئيد ، با حسرت جدا كردم ,

و تو در پاسخ آبي ترين موج تمناي دلم گفتي

"دلم حيران و سر گردان چشمانيست رويائي"

و من تنها براي ديدن زيبائي آن چشم ,تو را در دشتي از تنهائي و حسرت دعا كردم , همين بود آخرين حرفت ,

و من بعد از عبور تلخ و غمگينت حريم چشمهايم را براي اشكي از جنس غروب ساكت و تاريخي خورشيد وا كردم ,