تو آن ماهي که در پايت تلاطم مي کند دريا
شبي که با تو بودن را تبسم مي کند دريا
نگاهش غرق نور تو، سرش سرشار شور تو
چه شورانگيز با چشمت تکلم مي کند دريا
دلش از غصه مي گيرد هزاران دفعه مي ميرد
همين که در پس ابري تو را گم مي کند دريا
مگر بر سينه ساحل نشسته رد پاي تو
که با هر موج بر خاکش تيمم ميکند دريا
تو آن ماهي من آن دريا که از هم دور افتاديم
بگو کي روي ماهت را تبسم ميکند دريا