سفارش تبلیغ
صبا ویژن

چه کرد این کودک ِ من

                                          یا حق

 

سرش بر دوش بابا
نگاهش بود بر در
کسی رفت از پی آب
ولی بی آب برگشت
سکوت ِ  تشنه ی دشت
شکست از گریه ی او
سوالی داشت انگار :
" پدر جان آب پس کو ؟ "
پدر خیلی دلش سوخت
و چشم ِ خویش را بست
به کودک زل زد و بعد
بلندش کرد بر دست
به دشمن خیره شد ، گفت :
چه کرده کودک من ؟
که باید تشنه باشد
لبان ِ مرغک ِ من ؟
هنوز او حرف می زد
که تیری از کمان جست
صدای خنده آمد :
" بگیرید ، آب این است ".
گلوی ِ خشک ِ کودک
درید از تیر ِ دشمن
صدای ِ ناله یی بود :
" چه کرد این کودک ِ من ؟ "
                     (حسین عبدی )


حسین

                                  به نام خدا

حسین !

        حتی دشمنانت نمی توانند این همه آزادگی و آ زاد منشی را در تو انکار کنند . در تویی که دنیا برایت سنگریزه ای بود که آن را در اقیانوس ِ آزادگی پرتاب کردی و موج ِ آن پرتاب تا امروز ، ما را در کشاکش ِ زندگی به ساحل ی مردانگی می رساند .

حسین !

آنها که تو را نمی خواهند نیز نمی توانند این گلواژه ات را فراموش کنند که رو به انسان ِ دوران ِ خود و همه ی دوران های ِ بعد گفتی : "
  اگر مسلمان نیستید ، دست ِ کم آزاده باشید . "

حسین !

چه عاشقانه زندگی کردی و چقدر عشق ،آواز شد در گلویت که بعد ها جراحت ِ همه ی تاریخ شد .
ای حسین ! تو در هیچ زمان و زمانه ای نمی گنجی که زمان ثانیه ای است در عظمت ِ جاودانگی  ِ تو .


گل و پروانه

                               به نام خدا

 

نمی دانم پروانه گل ها را دوست دارد

 

یا گل ها دلشان برای دیدن ِ بالهای رنگارنگ ِ پروانه لک زده است ؟


پنجره

                                  به نام هستی بخش

 

پنجره باز نبود ، مرغ ِ غم کنج ِ اتاق
خانه ای ساخته بود
خانه ای بس زیبا ،
پنجره باز شد و باد رسید
مرغ ِ غم از دل ِ آن خانه رمید
قلب ِ دیوار سبک شد ، خندید
راست گفتند که هر پنجره لبخند ِ لب ِ دیوار است
" پنجره ، حنجره است "
پنجره نور ِ امید است و حیات
پنجره یعنی ، خدا بیدار است
ارزو ها را فریاد بزن 
                 

                   ( مهین وکیلی )


ستاره ها

                                       به نام او

 

من برای ستاره ها نام گذاشته ام :

آنکه گوشه ی آسمان است نامش ،
                                خوشبختی ست .

آنکه وسط آسمان است ، نامش
                               مهربانی ست .

آنکه در سینه ی آسمان است ، نامش
                                دوستی ست .

ستاره ها مرا چه صدا می کنند ؟

                                       نمی دانم . 
                               

          (محمد رضا یوسفی )

 

4-11-84


من و پیله کرم ابریشم

                                        به نام خدا

این مطلب را دوست خوب و محترم زهرا فرستاده .

 

 دوستی می گفت :

وقتی کودک بودم، پیله ی کرم ابریشم را روی برگ درختی دیدم؛ درست هنگامی که پروانه خود را برای خروج از پیله آماده می کرد، کنجکاوانه منتظرماندم تا بیرون آمدنش را ببینم . زمان به درازا کشید. پروانه توان پاره کردن پیله را نداشت. تصمیم گرفتم این فرآیند را شتاب بخشم . تمام شتاب کودکانه ام را در حرارت دهانم ریختم و چون تنوره ای پیله را گداختم تا پروانه آرام آرام بیرون آمد. اما بال هایش بسته بود و اندکی بعد مرد. از آن روز به بعد، آن جنازه ی کوچک باری است که بروجدانم سنگینی می کند و آزارم می دهد. به من می گوید اگر می خواهی پرواز پروانه را تماشا کنی ؛ باید پیش از آن که ، حضور پروانه را در پیله ی کرم ابریشم تاب بیاوری. 
باید یک اعتماد وصف ناپذیر ، یک بردباری و یک انتظار سبز داشته باشی و بدانی که از درون این پیله ها پروانه های زیبایی متولد خواهند شد. تاآن روز ، بلوغ را صبورانه منتظر باش.


انتخاب اسم

                                   بنام زیبا ترین اسم

 

ممنون از دوست محترم و عزیز زهرا خانم که باز مثل قبل منو شرمنده ی دریای لطفش کرد . کامنت ایشون را عینا کپی میکنم تا خودتون پی به دقت و ظرافت فکر ایشون ببرید .

 

با سلام و

تشکر از تشکرو لطف تان .

به هر حال برگ سبزی است تحفه ی درویش.

 

اما با اجازه تون  یک  سوال و چندتا نکته:

راستش اولش که وب تون اسم نداشت ، پیش خودم گفتم

شاید می خواهید با نظرسنجی از دوستان براش اسم بگذارید . اما خوب مثل این که چنین نشد.

بعدش هم که اسم گذاشتید برام این سوال پیش اومد که چرا از ماه؟

آخه مطالب چندان هم به از ماه گفتن ربطی نداره. راستی چرا از آفتاب نه؟ از خورشید ؟ منبع نور ماه.

بخشنده ای بی چشمداشت. بخشنده ای همیشه دهنده . سال هاست که نور می دهد بی آنکه چیزی طلب کند از گیرندگان این همه گرما و مهر.

حتی به نظرم این اسم هم جالب بود : " می خوام آفتاب باشم" یا مثلا " همچون خورشید"  یا " مثل آفتاب". یا " می خوام از مهر بگم ". تازه مهر سه تا معنی داره که هر سه تاش فکر کنم به کار شما بخورد.

شنیدم که اهل دیار خوزستان هستید . دیار گرمی و محبت . دیاری که مردمانش به خونگرمی و مهربانی زبانزد هستند و می بخشند هر چه را که در توان دارند . دیاری که با اولین دیدار مردمانش احساس می کنی غریب آشنا هایی هستند که سال هاست می شناختی شان . گرمایی در وجودشان هست که حس می کنی چون آفتابند.


همینطور که دیده میشه انگشت روی نکاتی گذاشتن که لازمه براتون توضیح بدم . توی کامنتِ اولین مطلبم ، مدیر محترم و خوب وبلاگ همسفر مهتاب (آسمون ) راهنمایی های خوبی را گوشزد کردند که من توی کامنتی که براشون توی وبلاگشون گذاشتم (نمی دونم چرا جزو کامنت ها توی وبلاگشون جا نگرفت . یا نرسیده یا ایشون از روی مهر حذفش کردن ) توضیح دادم که می خوام یه وبلاگ خیلی ساده داشته باشم . حتی اسم براش انتخاب نکردم .
اما یک دوست به دلایلی ازم خواست اسمی  براش انتخاب  کنم . منهم فی البداهه این اسم را به دو دلیل انتخاب کردم: 1-من مثل هر شیعه دیگه عاشقامام علی و امام مهدی هستم . اونها رو مثل ماه می دونم که از خورشید رحمت خدا نور می گیرند 2- دل من مثل ماه هستش که از دل خورشیدی ِ
دوستان نور می گیره . ماه تا زمانی قشنگه که وابسطه به خورشید باشه . اگه ازش جدا شه تاریک و سرد و بی ارزشه . دل من تازمانی نورانی هستش که از نور دوستان  روشنی بگیره .
اما نظر ایشون درست و منطقی و خوبه . استدلال هاشون حکیمانه بود . من هم باز اسم وبلاگ را به پیشنهاد این دوست خوب به نظر دوستان ارجا می دم . امید یاری دارم و مساعدت .اسم نشون شخصیت انسانه .


تشکر

                              بنام خدای مهر و صفا
                            

                              من لم یشکر المخلوق
                              لم یشکر الخالق
 

با تشکر از دوستان خوب و عزیزی که صمیمانه به من سر زدند و منت گذاشتند .
نرگس (مدیرمحترم وبلاگ خوب و پر طرفدارهمسفرمهتاب  ) که با راهنمایی های خوبش مثل شمعی بود که در تاریکی های بی تجربگی من  در آغاز راه تابیدن گرفت و صادقانه آنچه رامی بایست مختصر و مفید تویکامنتشون بیان کردند .
زهرای عزیز و خوب که لحظه به لحظه حضور دوستانه و صمیمی خودش را نشان داد . کامنت هایی از خودشون بجا گذاشتند که از نوشته های من در وبلاگ به مراتب  قشنگتر و زیبا تر بودند . می شود گفت نوشته هایایشان مکمل نوشته های من بودند . یکی از کامنت های قشنگ ایشان رادر پایان می اورم .
نیره( مدیرلایق وبلاگ بانوی تابستان ) دوست محترم و خوبی که همیشه نوشته هاش و وبلاگش برایم الگو بودند.اقرار می کنم من وبلاگ خودم را مدیون آنچه می دانم که از وبلاگ ایشان آموختم .
این احساس که ایشان گاهی از روی لطف ِ خواهرانه به وبلاگم سر خواهند زد دلم را پر از شعف و شادی می کند . من همیشه اقرار می کنم من آنچه در طول حضورم در دنیای اینتر نت دارم را مدیون آشنایی با مطالب بی نظیر ایشان می دانم.همیشه از نوشته هاشون امید و گرمی گرفتم . صمیمانه و بی ریادر وبلاگشان به من لینک دادند و من را مدیون خودشان کردند .
دوست محترم و خوب اما ناشناسی با اسم مستعار زمهریر که نسبت به من لطف زیاد نشان دادند و آثار خوبی از خوشون به جا گذاشتند . منتظر حضورگرمشان هستم اما با لطفی بیشتر ( معرفی خودشان ) .
و دیگر دوستانی که دوستانه تذکرات آموزنده ای بجا گذاشتند .

 

بسم الله الرحمن الرحیم
غدیر جوشان وادی خم ، در هجدهم ذی الحجه،  همراه با پای کوبی کروبیان   وشادی و سرور ملکوتیان ، فورانی دیگر داشت .عید الهی جاودانه بود و انتصابی بی بدیل .  آری علی(ع) به ولایت روح دمید وامامت را حیاتی ابدی بخشید و چه زیبا دستور حضرت حق جل و علی توسط پیامبر ختمی مرتبت به اجرا در امد.
                                  (زهرا)


اوصاف غدیر در روایات

                      بنام خدای یکتای بی همتا     

اوصاف غدیر در روایات

1- روز کامل شدن دین
2-روز مژده دادن
3-روز صلوات بر پیامبر و آل محمد (ص)
4-روز راهنمایی کردن
5-روز دلیل استوار
6-روز آسایش مومنان
7-روز ریزش گناهان
8-روز راندن شبطان
9-روز عبادت
10-روز عید اهل بیت
11-روز بزرگترین عید خدا
12-روز جدایی حق از باطل
13-روز خشنودی خدای رحمان
14-روز ترک گناه
15-روز آزمایش بندگان
16-روز زدودن غم ها
17-روز استجابت دعا
18-روز استواری اسلام ومعرفی چهره ی درخشان دین
19-روزی که در میان عید ها ، همچون ماه است بین ستارگان
20-روز بیان بنیاد های پایدار ایمان
                


غدیر مبارک

                                  بنام حق

 

یکی بود و یکی بود و خدا بود
خدا بود و خدا بی انتها بود
نه آدم بود در عالم ، نه حوا
علی بود و محمد بود و زهرا
خدا می خواست دین تنها نباشد
محمد در زمین تنها نباشد
علی را از بهشت آورد بر خاک
به خاک ِ تشنه ، او چون چشمه ی پاک
چو آمد، کعبه شد گهواره ی او
روان شد آیه ها در باره ی او
زمین و آسمان شد دست بوسش
علی داماد شد ، زهرا عروسش
علی با غصه و غم آشنا بود
علی با درد ِ آدم آشنا بود
برای بی پناهان آشیان ساخت
برای بینوایان سفره انداخت
علی خوابید ، اما سیر هرگز
نمک می خورد ، اما شیر هرگز
علی سر در درون چاه می کرد
جهان را شرمگین از آه می کرد
بدی ها دید در این زندگانی
نمی گنجید در دنیای فانی
جدا از او مکن ما را ، خدا یا !
در این دنیا و آن دنیا خدا یا !
در این جا از بدی ها دورمان کن
در آن جا با علی محشورمان کن
                               (افشین علا)

 

عید غدیر بر هر انسان آزاده مبارک