و من با آنكه ميدانم تو هرگز ياد من را از عبور خود نخواهي برد...

هنوز آشفته ي چشمان زيباي توام برگرد...

ببين كه سر نوشت انتظار چه خواهد شد,

و بعد از اين همه توفان وهم و پرسش و ترديد, كسي از پشت قلب پنجره آرام و زيبا گفت

"تو هم در پاسخ اين بي وفائي ها بگو در راه عشق و انتخاب آن خطا كردم"

و من در حالتي ما بين اشك وناله و ترديد, ميان انتظاري كه بدون پاسخي سرد است, و من در اوج پائيزي ترين ويراني يك دل ,

ميان غصه اي از جنس بغض كوچك يك ابر نميدانم چرا...

شايد به رسم و عادت پروانگي هامان باز ، براي شادي و خوشحالي باغ قشنك آرزوهايت دعا كردم.

نميدانم چرا رفتي...

نميدانم چرا شايد خطا كردم...

و تو بي آنكه فكر غربت چشمان من باشي ,

نميدانم كجا...تا كي...براي چه...ولي رفتي.

و بعد از رفتنت باران چه معصومانه ميباريد...

و بعد از رفتنت يك قلب دريائي ترك برداشت...

و بعد از رفتنت رسم نوازش در غمي خاكستري گم شد...

و گنجشكي كه هر روز از كنار پنجره با مهرباني دانه بر ميداشت, تمام بالهايش غرق در اندوه غربت شد...

و بعد از رفتن تو آسمان چشمهايم خيس باران شد...

و بعد از رفتنت انگار كسي حس كرد من بي تو هزاران بار در هر لحظه خواهم مرد...

كسي حس كرد من بي تو تمام هستيم از دست خواهد رفت...

و بعد از رفتنت درياچه بغضي كرد...

كسي حس كرد تو نام مرا از ياد خواهي برد...

شبي از پشت يك تنهايي نمناك و باراني تو را با لهجه گلهاي نيلوفر صدا كردم ,

تمام شب براي با طراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهايت دعا كردم ,

پس از يك جستجوي نقره اي در كوچه هاي آبي احساس

تو را از بين گلهايي كه در تنهاييم روئيد ، با حسرت جدا كردم ,

و تو در پاسخ آبي ترين موج تمناي دلم گفتي

"دلم حيران و سر گردان چشمانيست رويائي"

و من تنها براي ديدن زيبائي آن چشم ,تو را در دشتي از تنهائي و حسرت دعا كردم , همين بود آخرين حرفت ,

و من بعد از عبور تلخ و غمگينت حريم چشمهايم را براي اشكي از جنس غروب ساكت و تاريخي خورشيد وا كردم ,

غربت ديرينه ام را با تو قسمت مي كنم تا ابد با درد و رنج خويش خلوت مي كنم

رفتي و با رفتنت كاخ دلم ويرانه شد من در اين ويرانه ها احساس غربت مي كنم

چشمهايم خيس از باران اشك و انتظار من به اين دوري خدايا كي عادت مي كنم ؟

مي روم قلب تو را پيدا كنم برق چشمان تو را معنا كنم

مي روم شايد كه در دشتي بزرگ معني عشق تو را پيدا كنم

مي روم تا با نگاه گرم تو اين دل ديوانه را شيدا كنم

مي روم عاشق شوم همچون نسيم غنچه هاي عشق را من وا كنم

باشد كه ما به عنوان شيعيان فاطمه زهرا (س) و عزاداران مصائب او اين پيام را دريابيم. به دين خدا اهتمام ورزيم و بكوشيم تا خط ولايت علوى عليه السلام را گم نكنيم.

سلام عليكم

خوبيد داداش بابت همه چيز معذرت نه اين كه خداي اينكه من نخواستم يا نمي اومدم من اصلا ديگه كاري به وبلاگ نداشتم دلگير بودم خوشم نمي اومد از محيطش معلوم نيست همه مسلومنيم و ولي با هم درگيريم نمي دونيم چرا به هر حال چشم من مي خوام از اول شروع كنم كه اگه خدا خواست. به غير از اين مسايل گير امتحانات بودم ديگه اگه خدا بخدا تموم شده و وقته تسويه حسابه

دعا مون كنيد

سلام علي جان.

از اينكه بازم يه متنه زيبا تو وبلاگت مي بينم خوشحالم.و مرسي كه به وبم سر ميزني.

تا فاطمه است و جگر سوخته او
با داغ دل لاله کسي کار ندارد
از ناله پنهان علي در دل شب ها
پيداست که دل دارد و دلدار ندارد

*** بنام تو اي قرار هستي ***

سلام و عرض ادب و احترام و آرزوي توفيق و سربلندي و سلامتي براي شما

مو كنان ، مويه كنان گل مي برند

ياس را از پيش بلبل مي برند

شهادت مظلومانه بي بي دوعالم ، ام المومنين ، صديقه طاهره ، حضرت فاطمه زهراي مرضيه سلام الله عليها را به پيشگاه فرزند دلبندشان حضرت ولي عصر (عج) و شما تسليت و تعزيت عرض مي كنم . انشالله كه طوري زندگي كنيم و طوري بميرم كه لايق شفاعت ايشان در روز حشر قرار بگيريم

التماس دعا

سلام دوست عزيز

خوشحال ميشم آپ كرديد خبرم كنيد.

در پناه شعور برتر آسماني و زميني باشيد.